چطور جلوی شب‌ادراری کودکان را بگیریم؟

چطور جلوی شب‌ادراری کودکان را بگیریم؟

کودکان قبل از این‌که برای خواب شبانه به اتاق خواب‌شان بروند، باید حتما به توالت بروند. شما به‌عنوان والدین باید رفتن به توالت قبل از خوابیدن را به یکی از کارهای اصلی در برنامه شبانه کودک تبدیل کنید. همچنین، کودک باید بداند که بیدار شدن در ساعات نیمه‌شب برای رفتن به توالت هیچ اشکالی ندارد. در نظر گرفتن نور مناسب در اتاق کودک و همچنین در مسیر رسیدن به توالت، می‌تواند به او کمک کند تا خودش بدون نیاز به پدر یا مادر به توالت برود. 

آیا بیدار کردن کودک در نیمه‌شب موثر است؟

 متخصصان اکیدا توصیه می‌کنند که هرگز خودتان کودکان را در ساعات نیمه‌شب برای رفتن به توالت بیدار نکنید. توجه داشته باشید که اگر کودک را از خواب و استراحت طبیعی‌اش محروم کنید، سطح استرس را در زندگی او افزایش می‌دهید. خود استرس می‌تواند از عوامل محرک اصلی در شب‌ادراری کودکان باشد. 

از کودک در تمیز کردن لباس‌ها و وسایلش کمک بگیرید

 وقتی که کودک دچار شب‌ادراری می‌شود، نباید طوری رفتار کنید که خودش هیچ نقشی در شستن و تمیز کردن رخت خواب و لباس‌هایش نداشته باشد. از طرف دیگر، نباید هم طوری رفتار کنید که احساس تنبیه و مجازات را به او القا کند. درواقع، والدین باید طوری از کودک برای تمیز کردن لباس‌ها و رخت خواب خودش کمک بگیرند که او کاملا درک کند که انجام دادن چنین کاری، بخشی از روند طبیعی زندگی است. این مشارکت، آگاهی کودک را نسبت به شب‌ادراری بیشتر می‌کند، بدون این‌که احساس شرمندگی و خجالت در او به‌وجود بیاورد.

 استفاده از سرکه برای شستن لباس‌ها

 اگر کودک دچار شب‌ادراری شود، والدین با اتفاق تمام‌شده مواجه هستند و نباید مشکل را تشدید کنند. یکی از مشکلات ناشی از شب‌ادراری، بوی آزاردهنده‌ای است که از ادرار روی لباس‌ها و رختخواب باقی می‌ماند. اگر شما هم به‌عنوان والدین با این مشکل مواجه شده‌اید، می‌توانید از نصف فنجان یا یک فنجان سرکه سفید برای شستن این لباس‌ها و رخت خواب‌ها استفاده کنید تا بوی ادرار را از بین ببرید. 

فضای خانه را کنترل کنید

 شب‌ادراری می‌تواند کودک را در معرض طعنه و تمسخر دیگر اعضای خانواده، خصوصا خواهر یا برادر، قرار بدهد. برای این‌که از پیامدهای این مشکل جلوگیری کنید، باید خانه را به فضای ایمن و آرامی برای کودک تبدیل سازید. بنابراین، به هیچ فردی از اعضای خانواده اجازه ندهید که کودک را مسخره کنند یا به او طعنه بزنند. خواهر یا برادر کوچک‌تر یا بزرگ‌تر نیز باید بدانند که شب‌ادراری، چیزی نیست که برادرشان بتواند کنترلش کند و همه اعضای خانواده باید برای رفع این مشکل از او پشتیبانی کنند. 

صبور باشید

 ترساندن کودک یا فریاد زدن بر سر او، هرگز نمی‌تواند مانع از شب‌ادراری کودک شود. همچنین، مطرح کردن مشکل شب‌ادراری کودک در مقابل دیگران، به قصد شرمنده کردن و خجالت‌زده کردن او، از بدترین کارهای ممکن است. خجالت‌زده کردن کودک فقط به افزایش استرس و اضطراب در او منجر می‌شود. بنابراین، به خودتان یادآوری کنید که شب‌ادراری درنهایت مشکلی است که برطرف می‌شود و شما به‌عنوان والدین باید در این مدت پشتیبان کودک باشید. 

چطور جلوی شب‌ادراری کودکان را بگیریم؟

آیا باید مسواک را قبل از استفاده، خیس کرد؟

آیا باید مسواک را قبل از استفاده، خیس کرد؟

بسیاری از جنبه‌های زندگی امروزی ما در رسانه‌های اجتماعی به بحث گذاشته می‌شوند و گاهی اوقات این بحث‌ها نه‌تنها حرارت زیادی به خود می‌گیرند،‌ بلکه مردم را شدیدا تحت تاثیر قرار می‌دهند. بخشی از این بحث‌ها به نحوه انجام دادن کارهای روزانه اختصاص دارد و اخیرا نیز بحث خاصی، همه نگاه‌ها را به خودش معطوف کرده است: آیا باید مسواک را قبل از استفاده، با آب کاملا مرطوب کنیم؟ بعضی از افراد قبل از مطرح شدن این بحث واقعا همیشه مسواک خودشان را قبل از استفاده مرطوب می‌کرده‌اند و بعضی از افراد اصلا تا کنون به این فکر هم نکرده‌اند. با این‌حال، این بحث باعث شده است که حساسیت زیادی روی این موضوع ایجاد شود. بحث‌های شکل‌گرفته نشان می‌دهند که افراد سعی می‌کنند که شیوه مسواک زدن خودشان را به‌عنوان الگوی صحیح معرفی کنند. بعضی‌ها بر استفاده از مسواک خشک تاکید کرده‌اند و بعضی‌ها نیز بر مرطوب کردن مسواک پیش از استفاده. درواقع، همه این مباحث به اولویت‌های شخصی برمی‌گردند، اما آیا واقعا شیوه صحیح و مشخصی برای این کار وجود دارد؟ 

دکتر میتالی هاریاوالا (از دندان‌پزشکان فعال در این زمینه) درباره بهترین شیوه مسواک زدن می‌گوید: «ابتدا باید مسواک خودتان را با آب خیس کنید تا هم تمیز شود و هم حالت نرم‌تری به خودش بگیرد. این کار برای جلوگیری از ساییده شدن بیش از حد مسواک بر دندان‌ها و لثه‌ها ضروری است. به‌علاوه، خیس کردن مسواک اجازه می‌دهد که خمیردندان به‌راحتی به پرزهای مسواک بچسبد و درنتیجه از روی مسواک جدا نشوند». این دندان‌پزشک می‌افزاید: «پس از این‌که خمیردندان را روی مسواک قرار دادید، سریعا یک بار دیگر مسواک را از زیر آب رد کنید. این تماس دوم با آب، خمیردندان را به حالت فعال درمی‌آورد چون هم حل‌پذیری خمیردندان را افزایش می‌دهد و هم چسبندگی آن به مسواک را تقویت می‌کند. فقط بعد از این کار باید سریعا مسواک زدن را شروع کنید». اگر می‌خواهید که از دندان‌های‌تان مراقبت کنید، باید حداقل ۲ بار در روز و هر بار حداقل به مدت ۲ دقیقه مسواک بزنید. اگر درباره بهترین شیوه برای مسواک زدن تردید دارید یا نسبت به بهداشت دهان و دندان خودتان نگران هستید، حتما به دندان‌پزشک مراجعه کنید. 

آیا باید مسواک را قبل از استفاده، خیس کرد؟

آلرژی فصلی چیست؟

آلرژی فصلی چیست؟

آلرژی، واکنش اشتباهی است که سیستم ایمنی بدن نسبت به محرک‌های بیرونی (آلرژن‌ها) نشان می‌دهد. پس آلرژی‌های فصلی، واکنش‌های آلرژیکی هستند که به‌خاطر تماس شما با آلرژن‌های خاص در برهه‌های خاصی از سال بروز پیدا می‌کنند. یک پزشک انگلیسی به‌نام جان بوستوک برای اولین بار در سال ۱۸۱۹ میلادی، توصیفی از علائم نوعی آلرژی فصلی به دست داد که با نام تب یونجه شناخته می‌شود. در آن زمان، تب یونجه واقعا نادر به‌حساب می‌آمد. اگرچه شیوع تب یونجه در طول قرن ۱۹ در بریتانیا افزایش یافت، اما تا شروع قرن ۲۰ همچنان نامعمول شمرده می‌شد. اصطلاح «آلرژی» در سال ۱۹۰۶ توسط یک متخصص کودکان وینی به‌نام کلود فون پیرکه مورد استفاده قرار گرفت تا عطسه‌های ناشی از تماس دانش‌آموزان با گرده‌های آلرژی‌زا را توصیف کند. او از این اصطلاح برای به بیان درآوردن «واکنش‌دهی تغییریافته» استفاده کرد تا نشان دهد که آلرژی فقط بر تعداد خاصی از انسان‌ها تاثیر می‌گذارد، نه بر همه آنان. 

آلرژی اپیدمیک (همه‌گیر)

 اگرچه بعضی از پدیده‌های آلرژیک در متون پزشکی باستانی توصیف شده‌اند، اما به نظر می‌رسد که آلرژی‌های فصلی رایج در جهان امروزی مانند تب یونجه واقعا نوعی بیماری پساصنعتی هستند و از عصر صنعتی شدن جهان به بعد به‌وجود آمده‌اند. آلرژی بینی یا رینیت آلرژیک، یعنی شایع‌ترین آلرژی فصلی، هم امروزه بسیار شایع شده است و خصوصا در چند دهه گذشته در کشوری مانند آمریکا روبه‌افزایش بوده است. درواقع، میزان ابتلا به این آلژی از نظر آماری، از ۱۰ درصد کل جمعیت آمریکا در سال ۱۹۷۸ به ۳۰ درصد از کل جمعیت در سال ۲۰۰۸ رسیده است. 

عوامل محرک در آلرژی‌های فصلی

 شایع‌ترین عوامل محرک در آلرژی‌های فصلی، گرده‌ها و اسپورهای قارچی (mold spores) هستند. سطح تماس با این عوامل نه‌تنها به فصل، بلکه به دو عامل مهم دیگر یعنی محل زندگی و وضعیت آب‌وهوایی نیز بستگی دارد. به‌طور کلی، درختان تقریبا در همه مناطق در اواخر زمستان و اوایل بهار گرده‌افشانی می‌کنند. گرده‌افشانی گیاهان نیز در اواسط تا اواخر بهار اتفاق می‌افتد و علف‌ها یا چمن‌ها نیز در تابستان گرده‌افشانی دارند. در بسیاری از مناطق، تماس با گرده‌های آلرژی‌زا در روزهایی که هوای صاف دارند و همراه با وزش باد هستند،‌ به بیشترین میزان خود می‌رسند، چون باد به پخش کردن گرده‌ها کمک می‌کند. با این‌حال، اسپورهای قارچی می‌توانند در هر موقعی از سال وجود داشته باشند. از آن‌جایی که سطح این ترکیبات با افزایش دما بالا می‌رود،‌ اواسط تا اواخر تابستان را می‌توان دوره اوج فعالیت آن‌ها دانست. البته همین ترکیبات، عامل اصلی در شکل‌گیری آلرژی‌های فصلی در پاییز هم هستند. میزان آن‌ها نیز در ساعات عصر و در روزهای همراه با وزش باد به اوج خودش می‌رسد. توجه داشته باشید که تعداد اسپورهای قارچی در هوا می‌تواند در دقایق پیش از رعد و برق به بالاترین حد خودش برسد و افراد مبتلا به آسم را با حملات آسم در این موقعیت‌ها مواجه کند. بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی‌های فصلی نیز به گردوغبار خانگی و کنه گردوغبار (Dust mite) آلرژی دارند که در تمام طول سال می‌توانند مشکل‌ساز شوند. کنه‌های گردوغبار نیز حشرات میکروسکوپی خاصی هستند که خصوصا از سلول‌های پوستی انسان‌ها تغذیه می‌کنند. رشد آن‌ها نیز در محیط‌های مرطوب و نرم مانند تشک، بالش، جسم حیوانات خانگی و لوازم داخل خانه اتفاق می‌افتد. 

آلرژی فصلی چیست؟

۶ فایده دانه چیا

۶ فایده دانه چیا

۱. دانه‌های چیا سرشار از فیبر هستند 

هر قاشق غذاخوری از دانه‌های چیا حدودا ۵ گرم فیبر به بدن می‌رساند که برابر است با تقریبا ۲۰ درصد از نیاز روزانه بدن به دریافت فیبر. توجه داشته باشید که همین مقدار از برنج قهوه‌ای فقط می‌تواند ۲ گرم فیبر برای بدن تامین کند. اگرچه ثابت شده است که فیبر غذایی می‌تواند سطح کلسترول خون را کاهش بدهد و برای تقویت سلامت گوارشی مفید باشد، اما آمارها نشان می‌دهند که بیشتر افراد در طول روز به اندازه کافی فیبر دریافت نمی‌کنند.

 ۲. دانه‌های چیا می‌توانند به شکل‌گیری استخوان‌های قوی کمک کنند

 دانه‌های چیا سرشار از فسفر و منیزیم هستند؛ دو ماده معدنی مهم که می‌توانند سلامت استخوان‌ها را حفظ کنند. طبق مطالعه منتشرشده در Nutrition Journal، افرادی که بالاترین میزان دریافت فسفر را از طریق رژیم غذایی دارند، خطر ابتلا به پوکی استخوان را حدود ۴۵ درصد نسبت به دیگر افراد کاهش می‌دهند. 

هر قاشق غذاخوری از دانه‌های چیا حاوی ۱۲۲ میلی‌گرم فسفر و ۴۷ میلی‌گرم منیزیم است که به ترتیب ۱۷ و ۱۵ درصد از نیاز روزانه بدن به این مواد معدنی را تامین می‌کنند. 

۳. دانه‌های چیا،‌ منبع پروتئینی کاملی هستند

 افرادی که رژیم غذایی گیاهی دارند، به‌سختی می‌توانند منابع پروتئینی کامل را برای خوردن پیدا کنند. این مساله می‌تواند برای آنان مشکل‌ساز شود، چون منابع پروتئینی کامل حاوی همه انواع اسیدهای آمینه هستند که عملکرد صحیح بدن به آن‌ها بستگی دارد. منابع پروتئینی کامل و اصلی شامل محصولات حیوانی مانند گوشت قرمز، مرغ و غذاهای دریایی می‌شوند. با این‌حال، دانه‌های چیا نیز در گروه همین منابع پروتئینی کامل قرار می‌گیرند و درنتیجه گزینه فوق‌العاده مهم و کارآمدی برای گیاه‌خواران هستند. شما می‌توانید بادام خردشده و شیر سویا را نیز همراه با دانه‌های چیا مصرف کنید تا پروتئین دریافتی را به میزان چشمگیری افزایش بدهید. 

متخصصان می‌گویند که دانه‌های چیا، جایگزین مناسبی هم برای تخم‌مرغ در دستورپخت‌ها هستند. البته استفاده از دانه‌های چیا به این منظور باید براساس این نسبت انجام بگیرد تا بافت مشابه تخم‌مرغ به شما بدهد: ۳ قاشق غذاخوری آب ساده به‌ازای هر قاشق غذاخوری از دانه‌های چیا. 

۴. دانه‌های چیا سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ هستند

 دانه‌های چیا، منبع خوبی برای دریافت آلفا-لینولئیک اسید (ALA) محسوب می‌شوند که نوعی اسید چرب امگا-۳ است. طبق گزارش منتشرشده در The American Journal of Clinical Nutrition، آلفا-لینولئیک اسید می‌تواند از بدن در مقابل ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی محافظت کند. توجه داشته باشید که آلفا-لینولئیک اسید، نوعی اسید چرب ضروری برای بدن به حساب می‌آید، چون بدن نمی‌تواند خودش این ماده را تولید کند و درنتیجه شما باید این ماده ضروری را به بدن برسانید. 

البته همه افراد در کنار دریافت ALA، باید دو نوع امگا-۳ دیگر را هم به بدن برسانند که در ماهی‌ها و غذاهای دریایی وجود دارند: DHA و EPA. اگرچه بدن می‌تواند بخشی از ALA دریافتی را به EPA و DHA تبدیل کند، اما این تبدیل‌سازی به مقدار بسیار محدودی انجام می‌گیرد و درنتیجه همه انسان‌ها به دریافت همه انواع امگا-۳ نیازمند هستند. 

۵. دانه‌های چیا می‌توانند به حفظ تعادل آب در بدن کمک کنند

 یکی از ویژگی‌های دانه‌های چیا این است که مقدار زیادی آب را به خود جذب می‌کنند. بنابراین، ورزشکاران و دونده‌های استقامتی می‌توانند از مصرف دانه‌های چیا برای تامین آب بدن کمک بگیرند. یکی از مطالعات Food Science and Technology نشان می‌دهد که یک گرم از آرد دانه‌های چیا می‌تواند حدود ۱۲ گرم آب به خودش بگیرد. 

۶. دانه‌های چیا می‌توانند به کاهش وزن کمک کنند

 یکی از جدیدترین مطالعات Nutrition Research and Practice نشان می‌دهد که وقتی افراد از ماست همراه با ۷ تا ۱۴ گرم دانه چیا استفاده می‌کنند، در وعده غذایی بعدی حدود ۲۵ درصد کالری کمتری استفاده می‌کنند. با توجه به این‌که دانه‌های چیا از نظر جذب آب نیز قدرت بالایی دارند، محققان تصور می‌کنند که مصرف این دانه‌ها به شکل‌گیری احساس رضایتمندی پس از غذا خوردن نیز کمک می‌رساند. ‌البته فیبر سرشار این دانه‌ها نیز احساس سیری مطلوبی به‌وجود می‌آورد. 

۶ فایده دانه چیا

۷ اشتباه رایج درباره حمام کردن

۷ اشتباه رایج درباره حمام کردن

۱. لایه‌برداری پوست سر را با کمک ناخن‌ها انجام می‌دهید 

اگر لایه‌برداری پوست سر به‌درستی انجام شود، می‌تواند احساس شادابی و طراوت به شما بدهد. اما افرادی که این کار را با کمک ناخن‌ها انجام می‌دهند، قطعا به پوست سرشان آسیب می‌رسانند. درواقع، ناخن‌ها می‌توانند پوست سر را خراش بدهند و حتی باعث پوسته دادن این ناحیه از بدن شوند. 

برای این‌که لایه‌برداری پوست سر به‌خوبی انجام بگیرد، باید از نوک انگشتان خودتان کمک بگیرید، نه از ناخن‌ها. همچنین نباید ساقه‌های موها را با شدت زیاد بین انگشتان دست فشار بدهید، چون این کار می‌تواند به ساقه‌های موها آسیب برساند و باعث چند تکه شدن انتهای آن‌ها شود. 

۲. صابون شما حاوی هیچ ترکیب مرطوب‌کننده‌ای نیست 

صابون‌هایی که حاوی هیچ ترکیب مرطوب‌کننده‌ای نیستند، مانند بسیاری از صابون‌های آنتی‌باکتریال و دئودورانت، می‌توانند پوست بدن را خشک کنند. بنابراین، همواره صابون‌هایی را انتخاب کنید که حاوی اسید استئاریک باشند یا سراغ انواع مرطوب‌کننده بروید. افرادی که پوست خشک و حساسی دارند، باید بیشتر از دیگران به این نکته توجه نشان بدهند. 

۳. با آب داغ و به مدت طولانی حمام می‌کنید

 هیچ کس از شما نمی‌خواهد که در میانه زمستان، با آب سرد حمام کنید یا دوش بگیرید. با این‌حال، آب بیش از حد داغ نیز قطعا برای پوست مناسب نیست. بعضی از افراد عادت کرده‌اند که خصوصا در زمستان، با آب بسیار داغ و به مدت طولانی حمام کنند یا دوش بگیرند، درحالی که از مضرات این کار آگاه نیستند. این کار، چربی‌های طبیعی پوست را از بین می‌برد و دقیقا به عناصری آسیب می‌رساند که وظیفه حفظ رطوبت در پوست را بر عهده دارند. 

۴. به پوست سرتان نرم‌کننده نمی‌زنید 

بیشتر افراد موقع استفاده کردن از نرم‌کننده، این محصول را فقط به قسمت‌های بیرونی موها می‌رسانند. این درحالی است که محصولات نرم‌کننده مو باید تمام موها، از ریشه‌ای‌ترین قسمت تا بیرونی‌ترین قسمت،‌ را در بر بگیرند. تماس نرم‌کننده‌ها با پوست سر نیز واقعا مهم است، چون از خارش و پوسته دادن پوست سر جلوگیری می‌کنند. 

۵. در حین شست‌وشو، پوست بدن را لایه‌برداری می‌کنید

 بیشتر افراد از لیف‌ها و ابزارهای پارچه‌ای دیگر به‌صورت نادرست استفاده می‌کنند و آن‌ها را شدیدا روی پوست فشار می‌دهند. این درحالی است که لیف‌ها واقعا ابزار مناسبی برای لایه‌برداری از پوست نیستند، چون می‌توانند لایه محافظتی و طبیعی پوست را از بدن جدا کنند. 

توصیه متخصصان این است که افراد دارای پوست خشک و حساس فقط از دست‌های خودشان برای شستن بدن کمک بگیرند. افراد دارای پوست چرب نیز باید از لیف‌های لطیف استفاده کنند تا به پوست‌شان آسیب نرسانند. در ضمن، لیف‌ها باید به مرور زمان جایگزین شوند تا باکتری‌ها نتوانند در آن‌ها تجمع کنند. 

۶. آب‌کشی پایانی را به‌خوبی انجام نمی‌دهید

به‌گفته متخصصان، وقتی که می‌خواهید از حمام خارج شوید، بسیار مهم است که مطمئن شوید همه ترکیبات صابون‌ها و شامپوها کاملا از بدن جدا شده‌اند. باقی ماندن این ترکیبات روی بدن می‌تواند به تحریک پوست و انسداد منافذ پوستی منجر شود و درنهایت شما را با آکنه‌ها مواجه کند. افرادی که با آکنه‌های خاص در ناحیه پشت بدن‌شان مواجه می‌شوند نیز باید آب‌کشی موهای‌شان را طوری انجام بدهند که موها به سمت جلو خم شده باشند. با این کار، ترکیبات باقی‌مانده به ناحیه پشت بدن انتقال پیدا نمی‌کنند. 

۷. برای استفاده از لوسیون بیش از حد صبر می‌کنید

 بهترین زمان برای استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و لوسیون‌ها، وقتی است که بدن‌تان را کمی خشک کرده‌اید و پوست بدن هنوز رطوبت دارد. در این حالت، ترکیبات مرطوب‌کننده به‌خوبی وارد پوست می‌شوند و اثرگذاری مطلوبی از خودشان نشان می‌دهند. 

۷ اشتباه رایج درباره حمام کردن

نشستن بیش از حد به مجرای ادراری آسیب می‌رساند

نشستن بیش از حد به مجرای ادراری آسیب می‌رساند

محققان سال‌هاست می‌گویند که نشستن بیش از حد می‌تواند برای سلامت قلب مضر باشد و حتی به افزایش اندازه دور کمر منجر شود. با این‌حال، یکی از مطالعات جدید در همین زمینه نشان می‌دهد که نشستن بیش از حد برای مجرای ادراری انسان‌ها نیز مضر و زیان‌آور است. گزارشی از این مطالعه در BJU International منتشر شده است. در این مطالعه، حدود ۷۰ هزار نفر از افراد میان‌سال در طی یک دوره ۲.۵ ساله مورد بررسی قرار گرفتند و عواملی مانند مدت‌زمان نشستن و میزان فعالیت بدنی نیز در میان آنان بررسی شد. طبق یافته‌های نهایی، افرادی که روزانه ۵ ساعت یا بیشتر از آن را در حالت نشسته می‌گذرانند، مانند افرادی که فعالیت بدنی کمی دارند، بیشتر احتمال دارد که به علائم مجرای ادراری تحتانی (LUTS) مبتلا شوند. این علائم می‌توانند شامل چنین مواردی باشند: تخلیه ناقص مثانه، تکرر ادرار یا ضرورت ناگهانی به دفع ادرار، جریان ادرار ضعیف یا نیاز به دفع مکرر ادرار در ساعات خواب شبانه. 

نشستن بیشتر از ۵ ساعت در روز و علائم مجرای ادراری تحتانی (LUTS) 

این مطالعه فقط شامل مردان می‌شده است و درنتیجه یافته‌ها قابل تطبیق با زنان نیستند، چون زنان اساسا دارای مجرای ادراری متفاوتی نسبت به مردان هستند. با این‌حال، محققان می‌گویند: «دلیلی ندارد تصور کنیم که اثرات مخرب و زیان‌بار ناشی از عدم فعالیت بدنی یا نشستن بیش از حد فقط به مردان محدود می‌شود». 

زنان و خطر ابتلا به عفونت‌های مجرای ادراری

 نکته‌ای که باید مورد توجه قرار بگیرد، این است که علائم مجرای ادراری تحتانی (LUTS) به دلیل‌های متعدد در میان زنان شایع هستند و معمولا هم به عملکرد عصب‌ها، عضله‌ها و بافت‌های همبند برمی‌گردند. به‌گفته محققان، «ما متوجه شدیم که داشتن تحرک برای سلامت اسکلتی-عضلانی مهم است و همچنین سلامت عصب‌ها و نحوه عملکرد عضله‌ها و بافت‌های همبند برای تخلیه مثانه نیز به این تحرک ارتباط دارد». 

کاهش خطر ابتلا به علائم مجرای ادراری تحتانی (LUTS)

درحالی که علائم مجرای ادراری تحتانی (LUTS) نسبتا رایج است، اما همه افراد به چنین مشکلی مبتلا نمی‌شوند. برای کاهش خطر ابتلا به LUTS، پیش از هر چیزی باید از سیگار کشیدن خودداری کنید. پیروی از رژیم غذایی سالم و حفظ وزن در محدوده سالم نیز، دو موضوع مهم بعدی هستند. برای این‌که بدن‌تان بتواند مایعات اضافی را به‌صورت منظم دفع کند نیز باید آب مورد نیاز بدن را به‌خوبی تامین کنید. تحرک داشتن کافی از طریق اضافه کردن ورزش منظم به برنامه روزانه و پرهیز از نشستن برای مدت‌زمان طولانی هم از دیگر نکاتی است که باید جدی گرفته شود. 

نشستن بیش از حد به مجرای ادراری آسیب می‌رساند

۶ منبع مهم کربوهیدرات برای لاغری

۶ منبع مهم کربوهیدرات برای لاغری

۱. برنج قهوه‌ای 

برنج قهوه‌ای در حالت طبیعی اصلا نمک ندارد و حاوی مقادیر بالایی از مواد معدنی و فیبر است. به جرات می‌توان گفت که همه متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند که برنج قهوه‌ای را جایگزین برنج سفید کنید و از این برنج به‌صورت روزانه استفاده کنید. 

حجم مصرفی: یک فنجان پخته‌شده (۱۹۵ گرم) و حاوی ۲۱۸ کالری، ۴ گرم فیبر، ۵ گرم پروتئین، ۲ گرم چربی، ۴۶ گرم کربوهیدرات و البته تامین‌کننده ۱۰۷ درصد از نیاز روزانه بدن به منگنز، ۲۱ درصد منیزیم و ۱۵ درصد ویتامین B۶. 

۲. کینوا 

میزان پروتئین موجود در کینوا، تقریبا ۲ برابر بیشتر از برنج قهوه‌ای است. در ضمن، پروتئین کینوا سرشار از اسیدهای آمینه ضروری‌ای است که این منبع کربوهیدراتی را به عنصر قدرتمندی برای بافت‌سازی و عضله‌سازی تبدیل می‌کند. این ترکیبات پروتئینی و فیبری در کنار چربی‌های سالم و کربوهیدرات درون کینوا، اثرات مثبتی بر قند خون باقی می‌گذارند. به‌علاوه، کینوا ذاتا طعم و بافت سبک و نرمی دارد و خیلی هم سریع برای خوردن آماده می‌شود. 

حجم مصرفی: یک فنجان پخته‌شده (۱۸۵ گرم) و حاوی ۲۲۲ کالری، ۵ گرم فیبر، ۸ گرم پروتئین، ۴ گرم چربی، ۳۹ گرم کربوهیدرات و همچنین تامین‌کننده ۴۸ درصد از نیاز روزانه بدن به منگنز، ۳۰ درصد به منیزیم و ۱۹ درصد به فولات. 

۳. جو پرک معمولی 

اضافه کردن جو پرک معمولی و انواع دیگر جو به رژیم غذایی، یکی از بهترین و ساده‌ترین راه‌ها دریافت فیبر غذایی بیشتر است. مصرف جو، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و بیماری دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد و پروتئین‌های عضله‌ساز را هم به بدن می‌رساند. البته جو انتخابی شما نباید حاوی هیچ نوع قند یا عنصر طعم‌دهنده دیگری باشد. حجم مصرفی: یک فنجان پخته‌شده با آب (۲۳۴ گرم) حاوی ۱۶۶ کالری، ۴ گرم فیبر، ۶ گرم پروتئین، ۴ گرم چربی، ۳۲ گرم کربوهیدرات و همچنین تامین‌کننده ۶۸ درصد از نیاز روزانه بدن به منگنز و ۱۸ درصد به سلنیوم. 

۴. جو دوسر خردشده 

جو دوسر خردشده، بافت نرم‌تر و خوش‌مزه‌تری دارد، اما پختن آن کمی بیشتر از جو پرک طول می‌کشد. با این‌حال، استفاده از این نوع جو واقعا به زحمتش می‌ارزد. به‌گفته متخصصان، آنزیم‌های درون دستگاه گوارش به زمان بیشتری نیاز دارند تا بتوانند به درون ترکیبات جو دوسر خردشده نفوذ کنند. همین روند، جذب گلوکز را آهسته‌تر می‌کند و جو دوسر خردشده را به گزینه بهتری برای افرادی تبدیل می‌سازد که در معرض خطر ابتلا به بیماری دیابت قرار دارند. 

حجم مصرفی: ۱ فنجان ناپخته (۸۰ گرم) حاوی ۳۰۰ کالری، ۸ گرم فیبر، ۱۰ گرم پروتئین، ۵ گرم چربی، ۵۴ گرم کربوهیدرات و همچنین تامین‌کننده ۲۷ درصد از نیاز روزانه بدن به منیزیم و ۴ درصد به پتاسیم. 

۵. جو پوست‌کنده 

جو پوست‌کنده فقط برای تهیه سوپ نیست. محققان سوئدی به این نتیجه رسیده‌اند که اگر از جو پوست‌کنده در وعده صبحانه استفاده کنید، نوسان قند خون را در وعده ناهار حدود ۴۴ درصد و این نوسان در وعده شام را حدود ۱۴ درصد کاهش می‌دهید. هرچه سطح قند خون بیشتر کنترل شود، انرژی پایدارتری خواهید داشت و گرسنگی را کمتر تجربه خواهید کرد. حجم مصرفی: یک فنجان پخته‌شده (۱۵۷ گرم) حاوی ۱۹۳ کالری، ۶ گرم فیبر، ۴ گرم پروتئین، ۱ گرم چربی، ۴۴ گرم کربوهیدرات و همچنین تامین‌کننده ۲۰ درصد از نیاز روزانه بدن به منگنز، ۱۹ درصد به سلنیوم و ۱۶ درصد به نیاسین. 

۶. گندم سیاه 

هر ۲۸ گرم از گندم سیاه حدود ۳ گرم فیبر و ۴ گرم پروتئین به بدن می‌رساند،‌ و همچنین سرشار از مواد معدنی مهم است. 

حجم مصرفی: هر ۲۸ گرم حاوی ۹۶ کالری، ۳ گرم فیبر، ۴ گرم پروتئین، ۱ گرم چربی، ۲۰ گرم کربوهیدرات و تامین‌کننده ۱۸ درصد از نیاز روزانه بدن به منگنز، ۱۵ درصد به مس و ۱۶ درصد به منیزیم. 

۶ منبع مهم کربوهیدرات برای لاغری

۶ خوراکی مهم برای تقویت سیستم ایمنی

۶ خوراکی مهم برای تقویت سیستم ایمنی

۱. ماست 

ترکیبات پروبیوتیک که در ماست‌هایی با همین نام وجود دارند، باکتری‌های سالم و مفیدی هستند که عملیات پاک‌سازی میکروب‌های بیماری‌زا را برای روده‌ها و دستگاه گوارش انجام می‌دهند. اگرچه پروبیوتیک‌ها در قالب مکمل‌ها نیز قابل مصرف هستند،‌ اما محققان دانشگاه وین به این نتیجه رسیده‌اند که مصرف ۲۰۰ گرم ماست پروبیوتیک به‌صورت روزانه، به‌اندازه مکمل‌های پروبیوتیک برای تقویت سیستم ایمنی بدن اثربخشی دارد. البته شما باید ماست‌های پروبیوتیکی را انتخاب کنید که حاوی قندهای افزودنی نباشند. بعضی از محققان می‌گویند که اگر بسته‌های ماست کمتر از ۸ گرم قند داشته باشند، گزینه مناسبی به‌شمار می‌روند. 

مقدار مطلوب برای مصرف: ۲۰۰ گرم برای هر روز. 

۲. جو دوسر و جو معمولی 

این غلات حاوی بتاگلوکان هستند که نوعی فیبر ضدمیکروب و آنتی‌باکتریال محسوب می‌شود. به‌گفته محققان نروژی، قابلیت‌های جو دوسر و جو معمولی از این منظر حتی از اکیناسه هم بیشتر است. وقتی که حیوانات از این دو نوع غله استفاده می‌کنند، احتمال مبتلا شدن آن‌ها به آنفلوآنزا و هرپس کاهش می‌یابد. در میان انسان‌ها نیز، مصرف این دو نوع غله به تقویت سیستم ایمنی بدن، تسریع روند بهبودی در زخم‌ها و کمک به فعالیت بهتر آنتی‌بیوتیک‌ها منجر می‌شود. 

مقدار مطلوب برای مصرف: حداقل یک وعده از سه وعده مصرفی از غلات برای هر روز. 

۳. سیر 

سیر که نزدیکی زیادی با پیاز دارد، حاوی عنصر فعالی به نام آلیسین است که با عفونت‌ها و باکتری‌ها مبارزه می‌کند. محققان بریتانیایی به این نتیجه رسیده‌اند که مصرف عصاره سیر به مدت ۱۲ هفته، شانس ابتلا به سرماخوردگی را حدود دوسوم کاهش می‌دهد. مطالعات دیگری هم نشان می‌دهند علاقه‌مندان به سیر که هفته‌ای بیش از ۶ حبه سیر کامل می‌خورند، شانس ابتلا به سرطان کولورکتال را ۳۰ درصد و شانس ابتلا به سرطان معده را ۵۰ درصد کمتر می‌کنند.

 مقدار مطلوب برای مصرف: دو حبه خام برای هر روز و اضافه کردن سیر به بیشتر وعده‌های غذایی در طول هفته. 

۴. سوپ مرغ 

محققان می‌گویند که مصرف سوپ مرغ خانگی، گسترش سلول‌های سفید التهابی را در بدن مهار می‌کند. این یافته علمی از اهمیت زیادی برخوردار است، چون علائم سرماخوردگی در واکنش به تجمع همین سلول‌های مخرب در لوله‌های برونشیال (bronchial tubes) به‌وجود می‌آیند. دلیلش این است که در فرآیند پختن مرغ، نوعی اسید آمینه به نام سیستئین شکل می‌گیرد که در بدن شبیه به نوعی داروی برونشیت به‌نام استیل‌سیستئین عمل می‌کند. آب نمک‌آلود این سوپ نیز مخاط درون بدن را مانند داروهای سرفه رقیق می‌‌سازد. اضافه کردن ادویه‌ها و چاشنی‌های مناسب مانند سیر و پیاز به سوپ مرغ نیز می‌تواند قدرت تقویت‌کننده این سوپ را برای سیستم ایمنی بدن افزایش بدهد. مقدار مطلوب برای مصرف: وقتی که احساس فرسودگی می‌کنید، حتما یک کاسه سوپ مرغ بخورید. 

۵. چای 

افرادی که روزانه ۵ فنجان چای می‌نوشند و این کار را به‌صورت مداوم انجام می‌دهند، میزان اینترفرون‌های (interferons) ضدویروس را در خون‌شان حدودا ۱۰ بار بیشتر می‌کنند. اسید آمینه‌ای که مسئولیت این تقویت‌کنندگی را بر عهده دارد، ال‌تیانین است که هم در چای سبز و هم در چای سیاه یافت می‌شود. 

مقدار مطلوب برای مصرف: روزانه چندین فنجان چای بنوشید. 

۶. گوشت گوساله 

کمبود زینک (روی)، یکی از شایع‌ترین کمبودهای تغذیه‌ای در میان بسیاری از مردم جهان است. شانس ابتلا به این کمبود خصوصا در میان گیاه‌خواران و افرادی که از گوشت گوساله استفاده نمی‌کنند، بیشتر می‌شود، چون گوشت گوساله دقیقا بهترین منبع برای دریافت زینک است. متاسفانه حتی کمبود زینک به میزان خفیف هم می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌ها را افزایش بدهد. این درحالی است که دریافت زینک به میزان کافی برای رشد و تکامل سلول‌های سفید خون ضرورت دارد و دقیقا همین سلول‌های هستند که وظیفه تشخیص و نابودی عناصر مهاجم مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها و میکروب‌ها را بر عهده دارند. مقدار مطلوب برای مصرف: هر ۸۵ گرم از گوشت گوساله بدون چربی، حدود ۳۰ درصد از نیاز روزانه بدن به زینک را تامین می‌کند. 

۶ خوراکی مهم برای تقویت سیستم ایمنی

افزایش خطر ابتلا به دیابت با شب‌کاری

افزایش خطر ابتلا به دیابت با شب‌کاری

یکی از مطالعات اخیر نشان می‌دهد کار کردن در شیفت‌های شبانه چرخشی می‌تواند شدیدا برای سطح قند خون در بدن مضر باشد. گزارشی از این مطالعه در Diabetes Care منتشر شده است. محققان در این مطالعه، اطلاعات مربوط به بیش از ۲۷۰ هزار نفر از مردم بریتانیا را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که اگر افراد در ساعات کاری نامنظم یا شیفت‌های شبانه چرخشی کار کنند، شانس ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ را ۴۴ درصد نسبت به حالت عادی افزایش می‌دهند. دکتر سلین وتر (از مسئولان این مطالعه) می‌گوید: شغل‌های شیفتی، خصوصا شیفت‌های شبانه، ریتم بیولوژیک و همچنین ریتم طبیعی اجتماعی را در انسان‌ها مختل می‌کند و حتی به ریتم خواب هم صدمه می‌زند. مجموعه این اختلال‌ها، خطر ابتلا به اختلال‌های متابولیک، از جمله ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲، را افزایش می‌دهند. 

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که هرچه افراد بیشتر در شیفت‌های شبانه نامنظم و چرخشی کار کنند، خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ را بالاتر می‌برند. برای مثال، کار شبانه به اندازه ۳ نوبت در ماه با افزایش خطر ۲۴ درصدی ابتلا به دیابت نوع ۲ همراه می‌شود، درحالی که اگر این میزان به بیشتر از ۸ نوبت در ماه برسد، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ نیز از ۳۶ درصد می‌گذرد. دکتر وتر می‌گوید: «مطالعه ما، یکی از اولین مواردی است که رابطه دوز-واکنش را نشان می‌دهد؛ یعنی به ما می‌گوید که هرچه افراد بیشتر در شیفت شبانه کار کنند، احتمال ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ را هم بالاتر می‌برند». با این‌حال، کار کردن به‌صورت دائمی در شیفت شب با افزایش خطر ابتلا به بیماری دیابت مرتبط نیست. محققان می‌گویند که چنین افرادی می‌توانند خودشان را با برنامه شبانه سازگار کنند. در ضمن، افرادی که ذاتا به بیداری در ساعات شب تمایل دارند، راحت‌تر چنین سازگاری‌ای را تجربه خواهند کرد. 

به توصیه متخصصان، افرادی که نمی‌توانند از کارهای شبانه خودداری کنند، می‌توانند خطرات احتمالی برای سلامتی خودشان را از این راه‌ها کاهش بدهند: رژیم غذایی سالم، مراقبت از وزن، ورزش منظم و خواب کافی در ساعات استراحت. لازم به ذکر است که این یافته‌ها نمی‌توانند رابطه علت و معلولی مستقیمی را بین کار شیفتی و ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ اثبات کنند. با این‌حال، مطالعات اخیر نیز نشان داده‌اند که کار شیفتی با احتمال مبتلا شدن به بیماری‌های قلبی، بیماری دیابت و همچنین سرطان مرتبط است. 

افزایش خطر ابتلا به دیابت با شب‌کاری

آهسته غذا بخورید تا لاغر شوید!

آهسته غذا بخورید تا لاغر شوید!

اگر به اندازه‌ای سریع غذا می‌خورید که لقمه‌های غذا را تقریبا بدون جویدن قورت می‌دهید، باید هرچه زودتر این عادت نادرست را کنار بگذارید و تلاش کنید که آهسته غذا خوردن را به الگوی همیشگی‌تان تبدیل کنید. محققان ژاپنی در یکی از مطالعات اخیرشان به این نتیجه رسیده‌اند که آهسته غذا خوردن برای کاهش دادن اضافه‌وزن مفید است. گزارشی از مطالعه آنان در BMJ Open منتشر شده است. به‌گفته محققان، نکته دیگری که برای کاهش وزن اهمیت دارد، پرهیز از خوردن میان‌وعده‌ها و خوراکی‌ها پس از شام و همچنین خودداری از مصرف غذا در ۲ ساعت منتهی به خواب شبانه است. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که اجرایی کردن همین تغییرات ساده در سبک زندگی، اندازه دور کمر را کاهش می‌دهد و با پایین آوردن میزان ابتلا به اضافه‌وزن و چاقی مرتبط است. 

در مقایسه با افرادی که سریع غذا می‌خورند و غذای خودشان را قورت می‌دهند، افرادی که با سرعت عادی غذا می‌خورند حدودا ۲۹ درصد کمتر با شانس ابتلا به چاقی مواجه هستند. به‌علاوه، افرادی که سرعت غذا خوردن را از میزان عادی هم پایین‌تر می‌آورند، احتمال ابتلا به چاقی را هم ۴۲ درصد کمتر می‌کنند. محققان می‌گویند افرادی که آهسته غذا می‌خورند، معمولا از سلامت عمومی بالاتری نسبت به دیگران برخوردار هستند و حتی سبک زندگی سالم‌تری هم دارند. با این‌حال، این مطالعه ثابت نمی‌کند که سرعت غذا خوردن مستقیما باعث ابتلا به چاقی می‌شود یا از آن جلوگیری می‌کند، بلکه فقط رابطه‌ای را بین این عامل‌ها نمایان می‌سازد. 

دکتر دیوید کاتز (مدیر Yale-Griffin Prevention Research Center) با توجه به یافته‌های این مطالعه می‌گوید: «عادت‌هایی که توجه و تمرکز بر غذا خوردن را افزایش می‌دهند، می‌توانند هم به کاهش وزن کمک کنند و هم نقش مثتبی در حفظ سلامت عمومی داشته باشند». درواقع آهسته غذا خوردن، از ویژگی‌های افرادی است که با تمرکز و توجه کافی غذا می‌خورند. در ضمن، آنان عمدتا انتخاب‌های غذایی آگاهانه‌تری دارند و در غذا خوردن بیشتر به کیفیت اهمیت می‌دهند، نه به کمیت. به‌گفته دکتر سامانتا هلر (متخصص تغذیه در دانشگاه پزشکی نیویورک)، آهسته غذا خوردن به بدن ما زمان کافی می‌دهد تا احساس سیری و رضایتمندی از غذا خوردن را به‌موقع ایجاد کند و درنتیجه مانع از پُرخوری می‌شود. به همین دلیل هم افرادی که سریع‌تر غذا می‌خورند، اساسا کالری بیشتری نسبت به نیاز بدن‌شان دریافت می‌کنند. به‌علاوه، غذا خوردن سریع با خطر بالای ابتلا به مرض چاقی، بیماری‌های قلبی-عروقی و همچنین سندرم متابولیک مرتبط است. این متخصص می‌گوید: «در بسیاری از کشورهای اروپایی، آهسته غذا خوردن همچنان رواج دارد. اما در کشوری مانند آمریکا، بیشتر افراد خیلی سریع غذا می‌خورند». 

آهسته غذا بخورید تا لاغر شوید!